Można się pośmiać ze starego Matczaka i jego 16 godzin, ale powiedzmy sobie uczciwie – te wszystkie balceroidy to efekt neoliberalnej propagandy, którą kapitalizm szufluje nam od przedszkola, w końcu tani pracownik walczący o byle ochłap sam się nie wychowa.
Polski kult zapierdolu, wysiadywania dupogodzin, pracy jako sensu życia, nadgodzin, podwójnych etatów – a przypomnijmy że 8-godzinny dzień pracy to efekt strajków chicagowskich robotników z – UWAGA – 1886 roku, od tego czasu wydajność pracy, ekhm, jakby nieco wzrosła – to nic innego, jak okradanie pracownika z jego sił, energii, czasu i koniec końców – peniędzy.
Nie dajmy sobie wmówić, że praca ponad siły, praca zabierająca nam kawał życia w imię zysków naszych szefów, to jakaś wartość, a nie aberracja i wyzysk. Domagajmy się skracania czasu pracy, a nie jego wydłużania!
NIE! KULTURZE ZAPIERDOLU!